Baguio: A Cold and Winding Road

Baguio: A Cold and Winding Road - A Journal

Experiencing the best trip ever in an activity field was the most potential way to begin a new adventure.

Thanks to this, despite the cold weather, I'm still alive and kicking.

Eto ang istorya ng aking buhay sa Baguio. Pasensya na kung wala o delayed lang ang mga pictures ko.

My Diary

Jan. 8, 2014 - Nag-announce si Mam Causaren tungkol sa Field Trip sa Baguio which this is the compulsive sa amin. Nagkataon lang na P5,000 ang expenses kung saan hindi naman pala kayang bayaran lalo na kung wala kang deposit box. Sana naman makasama ako kahit ngayon lang dahil nga required. Nag-alalala ako ngayon kung ano ang gagawin ko sa Field Trip. Well, this will be fun for the first time dahil eto na ang pinakamalayo at pinakamalamig na paglalakbay sa aking buhay.

Unfortunately, my parents are strict. Ayaw akong payagang pumunta sa Baguio. Paano kasi malayo ang lugar. Sana naman magbago pa ang desisyon ukol dito.

Ang nararamdaman ko during the day is sobrang tuwa at sobrang lungkot dahil excited ako at masyadong nakakainis. May poknat din ako sa utak dahil matigas ang ulo ko. I can't decide what will I do about this.

Jan. 9-14, 2014 - May tatlo akong plano ukol sa nalalapit na Field Trip. Una, ang pagsabi ng mga kaibigan sa akin na pumunta ako sa Baguio para mas exciting. Pangalawa, kapag hindi ako kasama sa activity, magmama-kaawa ako sa BSD na pasamahin ako. Pero sa pangatlo, ito ang pinakamatindi, ayokong sumama dahil sa financial difficulties.

By the time na ayokong sumunod sa protocol, kusang nagmakaawa yung Mama ko sa BSD Chair na si Mam Cuevas na huwag akong pasamahin sa Field Trip. Nadistress ako dahil sa narinig ko. Instead na kausapin ko siya ng mano-mano simula noong Sabado hanggang Martes kung saan wala siya noong Lunes dahil sa Tree Planting sa Noveleta. This is the craziest thing I always do everyday in my life. Nagtungo na ako sa COS at URO para lamang sa inpormasyon ukol sa Field Trip. The truth is I'm always have a problem to others. Natutukso ako kapag pumayag ako. Nagkaroon ako ng problema sa pera pati na ang mga magulang ko, masyadong nag-alala sa akin dahil delikado.

Kaya gumawa ako ng paraan para matapos ito. Signing the waiver or parental consent form is the easiest way to finish this para makasama ako sa Baguio. Aminado ako na kaya ko to at kung paano ko ima-manage ang oras ko sa Baguio at maghanda para dito ay parang maayos lang ang diskarte sa buhay.

Ang lamig talaga sa Baguio sa totoo lang dahil sa hanging amihan at sa sobrang ginaw ng mga halaman at naningingig ka kapag wala kang jacket o kahit anong bagay na kailangan mo. Umabot na sa 9.6 degrees Celsius noong Martes at sigurado akong bababa pa ang temperarura sa Baguio dulot ng amihan.

Jan. 15, 2014 - At the time na wala ako sa listahan sa field trip, kailangang kong pumunta kay Mam Medicillio para ikumpirma na sasama ako sa Baguio. At sa wakas, sasama talaga ako sa Baguio. Handa na ang lahat: damit, hygiene, libro, ballpen, at iba pa. Ngayon, papunta pa lang ako sa La Salle, naisip ko na bakit wala akong dalang gamot. Sayang! Ayan tuloy, kailangan ko ng bumili ng gamot sa Mercury, puro Unilab. Pagkatapos niyan, sa Bus 4 yung target.

Sobra akong nasiyahan dahil sa long trip naming lahat. From Dasmarinas to Tabang to Urdaneta to Sison to Baguio, siksik na ang pahinga namin. 1AM nakatulog ako dahil sa inaantok at kailangan ng pampalakas para bukas. By 3:30AM nandun kami sa Urdaneta at Sison o first time sa Pangasinan para lang umihi. By the way, nanood din kami ng Percy Jackson: Sea of Monsters at 10PM. Pagdating ng Baguio, napansin ko lang na bakit zigzag yung daan? Ayan tuloy palipat-lipat ako ng puwesto sa iisang upuan. That sucks my day inside and out.

Jan. 16, 2014 - First time sa Baguio. Same procedures, different strangers. Yan ang bago kapag lagi mo silang kasama sa pamamagitan ng pagkakaroon ng pagkakaibigan. After eating breakfast, on the way agad sa La Trinidad Botanical Gardens o Baahung Botanical Gardens. Kailangan talagang alamin ang iba't-ibang uri ng halaman, which this will be our task for Activity 8 with a minimum of only 20 plants, at ang pamumuhay sa Baguio. May nagpicture, (lahat naman tayo ay magpi-picture para sa scrapbook by individual for Lecture and by group for Laboratory) meron din nagsaliksik, at merong ding nahilo sa kasagsagan ng pagbisita sa Botanical Gardens. Its a bumpy ride after all back and forth. Nakakahilo kasi eh. After that, balik sa bus at sabi ng Tourguide na kung sino bibili ng strawberry sa Sabado ay kailangang na magpalista kung ilang kilo ang gusto mong bilhin.

Lunch sa Hotel Supreme. Kainan na ng pagkain kagaya ng chicken, fish, beef, pork, kahit sopas nakaserve na with desserts. Sa tatlong araw na pananatili sa Baguio, ang paborito ko ay walang iba kundi gulay.

At 1PM, nagtungo na kami sa Benguet State University for the seminar entitled "Organic Agriculture" by Dr. Jose Balooing. May registration pa kada pila by line. Medyo naantok ako sa sinabi niya. Pero ang kahalagahan ng organic agriculture ay siyempre merong good benefits sa katawan. Tinalakay din ang effects of pesticides plus vermicompost. At least naman eh, importante din na kakailangan mo to para gumawa ng pagkain.

Another tour sa BSU La Trinidad Farm House kung saan parang umikot lang kami mula sa malayo.

Back to Hotel Supreme para mag-dinner. Same varieties, different dishes in a three days, three nights stay. Yummy!

Tulog na kami. All rooms are sealed. Pero ang ilan ay parang hindi pa sila inaantok. Ilan sa kanila ay nagwa-wifi pa, tumatawag pa kung kani-kanino kahit sa mga magulang, at panood-nood pa ng TV. Well, bahala kayo kung anong oras kayo matulog. Go lang ng go. And there was the day it was cold outside. Good evening to everyone. Basta naligo ulit ako ng dalawang beses, akala ko magpupunas ako dahil malamig at mabaho ang katawan. After an hour, nood lang ako ng nood dahil pagpawala rin ito ng stress. Then the inspection came at 10PM. May market survey daw kami. Don't worry hindi naman natuloy. This is shocking eh wala kaming market survey pero inusog ito noong Sabado ng umaga. Hahaha....

Nood na lang ako ng MTV at Disney Channel, buong magdamag pala bukas! Ouch!

Jan. 17, 2014 - The time has started with eating breakfast. Ligo muna tapos eto kailangan nang mag-ayos ng gamit. How clean is it!

Bili-bili din ng souvenir pag may time! Anything is possible if the pocket money is available. Wag lang sayangin ang pera para lang sa wala.

After that, we went to the BSU Strawberry Farm para sa another seminar entitled "Strawberry Wine Making". Same procedure but still we listen carefully on what it is made without mistake. Ngayon may mga proseso ang mga ito. It's a flippy cold out there. May tour pala sa buong first floor building para tignan ang iba't-ibang proseso at mala-museum ito dahil may makikita kang mga artifacts.

Then balik sa hotel para mag-relax at mag-lunch. Bago umalis, nag-ayos kami ng mga bagahe namin dahil darating ang housekeeping in any minute. Bwisit, nakalimutan ko pa ang Iphone ko sa hotel. Grabe ang ginawa ko. Bad trip! Pagbalik ko mismo sa Hotel, nakapatay naman yung buong kuwarto. For short, walang gumalaw ng gamit habang nandyan ang housekeeping. It is still safe in good hands.

Now, nakakahilo na naman ang daan. Zigzag kasi kaya ayan can't control the dizziness. Next destination: Baguio Botanical Garden. Daming halaman at puno doon especially pine trees. Some of them are endemic species and the majority of them ay nandito sa ating bansa. Tapos merong isang part ng BG na mala-museum ang dating, at iyon ang mga siyudad na magkasosyo sa buong mundo kagaya ng Canada, Korea, Amerika, atbp. Hayaan mo na nga. Ayokong sirain ang kanilang pagsasama.

Here I come, ang La Salle Dasma ng Benguet, St. Louis University. Pinapatakbo ito ng mga pari sa Baguio. Nandito rin ang mga museo at mga gusali na nagmumukhang bundok dahil sa kapaligiran. Adventurous ang unang trip, sa Museo ng mga Ifugao at iba't-ibang katutubo sa Cordillera. Mga artifacts, mga ritwal na kadalasang ginagawa mismo sa mga bundok gaya ng pag-aalay, kagamitan ng kani-kanilang tribo, at siyempre yung mga buto na nahukay mula sa mga kuweba at mga bundok. Plus may nawala sa aming grupo si Llaneta, hindi sa naligaw kundi sa grabe nandoon sa ibang bus. Pagkatapos naming mag-CR, parang nawala siya. Hahaha... May sisihan at nagkaroon pa ng parang aminan na walang nangyari.

Dalawang lugar ang aming pinuntahan: ang Good Shepherd at Mines View Park. Hindi lang bilihan ang Good Sheperd, kundi isa itong kumbento sa mala-bulubunduking anyo nito. Ang Mines View ay Hagdan-Hagdang Palayan ng Baguio kung taas-baba ang aking nilalakaran. Eto, gumagawa ng stunt - jumping the stairs. Hahahaha... Tapos bili-bili rin ng souvenirs at mga pagkain. Ayan tuloy sumakit pa ulo ko after pumasok sa bus. Ang pinanood namin during and after the final length of the trip is no other than The Wolverine.

Pagkabalik namin sa Hotel, hala nakanino ang susi ng room namin? Wala naman sa akin. Loko si Ryan dahil nasa kanya pala iyon. What a grave mistake! Then dinner time sa dining hall.

Yeah, there was an incident happened again, thanks sa mga nagsara ng aming kuwarto. Great panic! Plus, di ba may shooting sila for Math, eh hindi na lang ako sumama. Yes! Kailangan eh, birthday ng kasama namin si Ryan kaya nagpa-party sa ibang room. It's silent inside so eto, parang tambay. May nakarating na balita sa akin na nabasag ang isang bote. Hala, nag-aalala ako sa kanila. Ewan ko kung mapapa-trobol sila, pero nakaligtas sila sa pangyayari. The inspection came again kung ok lang kami. Sila rin pala ang nagbabantay sa buong magdamag. Nanood na lang kami at busy pa ako ngayon kagaya ng TV at sa net. Ang galing ng Wasted Productions (SPG for themes, language, and sexual content). Nakakatawa ang lyrics, laugh all the way! Tapos go on na sa mga pangyayari kagaya ng pagtulog at busy sa panonood na hindi na namang pinatay ang TV. It will be the final night for me sa Baguio.

Jan. 18, 2014 - The last time na sinet ko ng alarm clock ng alas-4 n. u., hindi ako kumibo dahil ang harsh kapag gumising ako. Ayan tuloy, nagising ako ng alas-5:30 n. u. sapagkat kulang talaga ang tulog ko sa buong magdamag. Ligo na rin pag may time. Then kain na for today. Finally, we're going to the final destination for the final activity, the SLU Museum of Natural Sciences which we're giving 30 minutes to accomplish and to see the animals and their phylum para sa aming worksheet and scrapbook. The rest is pahinga so need to prepare to go home as early as we can.

Then, eto nasa Orchadium kami to continue the activity. Tadtad ng pictures ang ilan to gather all the needs. Kasbay ng pagpapagawa ng road infrastructure sa harap, ay ang lakad dito, lakad doon project. Ang sarap talaga kung si Mam Par pa ang mag-explain ng all types of plants found in Baguio. Mabuti na lang, wala kaming Market Survey! Hahaha...

Nakakainggit nga lang dahil hindi kami kasali sa class picture. What a souvenir!

Back at 10AM for the final break, kain-kain din pag may time. Sige lang, usap-usap din pag may time. That's all!

1PM, nakalarga na kami pabalik ng Cavite to give a rest. 10 hours of travelling na hindi na naman ako makatulog due to the "I See Them All Protocol", it's a crappy day after all. Tapos 4PM doon lang lumabas ang resulta ang mga grado sa ilan naming subjects if fail or not. Thanks to my friend named Ayra, alam ko na ang grades ko sa portal.

Sa bus no. 80080, may music (mostly OPM) para makapag-good vibes plus movies to enjoy. Kaso palagi naman may stopover just like the recent times na nadaanan na namin since the first trip. Ang huli ay nasa San Fernando Exit sa Shell at 7PM kung saan kumain ang ilan for only an hour. Napanood namin ay ang Jumper at The Darkest Hour. After that, the journey ends with a gift of fortitude to our loved ones.

Sayang nga lang, nabasag pa ang strawberry wine ko. Bili na lang ako pagbalik sa Baguio.

3 Days, 3 Nights, Exactly 24 Hours of Road and Activity Trip: ito na nga ang pinakamasayang paglarga mismo sa itaas ng Pilipinas (after Subic).

P.S. May nakilala akong kaibigan sa Benguet. Napakasweet ng kanyang pleasing personality at tumigil siya sa pag-aaral for only a year. Doon ako bumili ng strawberry wine for only P25. Babalik ako pag may time pa!

See you soon, Baguio. Till we're meet again for my new adventure.

My Reaction

Pagkatapos ng limang taon, bumalik ako sa Norte, ngayon sa Baguio for the activity trip. May halong kaba at saya sa aking puso. Maaaring ito'y isang solusyon para lang matupad ang aking mga pinapangarap. Ayoko lang talagang mapag-iwanan dahil naiinggit ako sa mga kalokohan ko at sa mga kasama ko.

Puno ng kaba ang aking puso dahil sa pinansyal na problema. Kahina-hinala ang aking ginagawa dahil nagmumukha akong kawawa para lang sumama sa isang importanteng aktibidad.

Nang dumating ako sa Baguio, eto ngayon masaya, pero puno rin ng pagdududa dahil sa mabagal na koneksyon ng Wi-Fi sa Hotel Supreme at siyempre sa pagiging alalahanin sa iba't-ibang bagay kagaya ng kung anong nangyayari sa La Salle at sa mga magulang at kapatid ko.

Sa kabila nito, may saya ang aking buhay dahil sa maraming itineraries at sceneries na totoong makikita sa Baguio at sa ilang beses na tignan o picturan ang lahat na nakatatak sa aking memorya, naiisip ko palagi ang mga taong tumulong sa akin. Tapos na ang lahat nang biglang napa-isip ako sa mga nangyayari bago ang unti-unti naming pag-alis sa Baguio: Joke Time! Hahahaha...

Overall, the trip is so ok! That is more than an ordinary trip I've ever experienced.

Lesson: Wag mong ipilit ang di kaya, pero pag compulsive, no choice ka. Wag kang magpaawa!

Special Thanks

Mam Melanie Medicilio and Mam Rina Par dahil sinamahan niyo po kami sa biyahe, pati ang tropang MEB13,

BSE11/12 dahil tayo'y KaBIO sa anumang panahon,

Harranah Tours corporation para sa pag-accommodate sa aming biyahe,

At ang Panginoong Diyos, kung saan ginabayan niyo po kami papuntang Baguio at pabalik ng Cavite.